Chris van der Heide

Dear Petra, Tim, Joëlle, en iedereen die aanwezig is en verbonden over de internet.
Wat zijn we ontzettend geschrokken van het bericht dat Chris niet meer bij ons is. Zo plotseling en nog zo jong.
Ik was die dag uit met een vriend in een prachtig park midden in de bergen op de grens van BC en Alberta. Onderweg naar huis kregen we het bericht. Wat een tegenstelling met waar we net vandaan kwamen. De hele wereld veranderde ineens! Wat een verschil! Wat een schok! Voor Chris was het net andersom! Hij was plotseling in een nieuwe wereld...in de tegenwoordheid van God!  In de plaats waar z’n vader, moeder, en zus al waren! Vrede, rust, geen stress, geen zorgen. Dat is het huis dat God klaarmaakt voor Zijn mensen.

Dat is wat David omschrijft in Psalm 23 ... “Surely goodness and mercy shall follow me All the days of my life; And I will dwell in the house of the LORD Forever.”
We kunnen onverwacht naar huis gehaald worden. Wat een verdriet nu en wat een lege plek! Maar het is ook...till we meet again! Wat een uitzicht...wat een toekomst!
May God our Vader gives you comfort and make all of us ready for that day!

We wensen jullie veel sterkte toe in de komende tijd.

Love
Peter en Anne van der Heide 

Hieronder het verhaal dat ik tijdens de uitvaartdienst heb voorgedragen:

Pa daar leg je dan. Of zoals jij zegt: ff legge hoor.
Mijn lieve vader, zo plotseling bij ons vandaan.

Ons luchtige afscheid in levende lijve was goed. Gezellig, in vrolijkheid, zonder zorgen en nog even gek doen met de kinderen.
We hebben het goed gehad.
Ik hou mij vast aan dat ieders dagen zijn geteld en ondanks in mijn ogen veel te vroeg, zal het zo moeten zijn. Ik ga er vrede mee hebben, maar zal eerst nog een poosje verdrietig zijn.

Voor ik nog wat mooie herinneringen wil delen, eerst het volgende, op je laatste avond thuis op de bank is de fles wijn niet leeg gegaan. Hier de laatste fles, die wil ik graag met Joëlle delen. Ook zij zal de gezellige avonden niet vergeten. Proost pa of zoals mijn schoonvader altijd zegt: Op het leven.

Een vader is voor iedere zoon een voorbeeld, de man die je later ook wilt worden. Jij zo ook voor mij, dat heb ik diep van binnen altijd zo ervaren en zou niet anders willen.
Hier een aantal foto’s van mijn eerste jaar. Samen boekjes lezen, over de grond rollen en natuurlijk knuffelen. In het midden een foto in de Audi 100 die je toen had, daar begon onze gezamenlijke interesse al, komt zo zeker nog even aan bod.

Jij als vrachtwagenchauffeur was mijn beeld van hoe een man hoort te zijn. Hard werken voor je gezin en nooit opgeven, doen wat nodig is en dat met volle liefde. Dat beeld zal altijd blijven en ik hoop dat mijn kinderen dit ook zo zullen ervaren.

Hier een afbeelding waarop ik met je mee mocht. Toen de eerste dag op een nieuwe wagen, dat was genieten. Ik weet nog dat ik aan het einde van de dag ook echt niet naar huis wilde. Toen had ik al problemen met afscheid nemen, nu weer.

Ik werd groter, je wilde mij in ieder geval een keer de bergen laten zien, dat is gelukt. Samen fietsen in de bergen, en ook daar mijn eerste biertje, in ieder geval het eerste biertje dat we samen dronken.

Daaropvolgend gingen we samen sleutelen. Eerst de brommers, dan auto's en natuurlijk ook aan de motor. Daarnaast of voornamelijk tussendoor klussen aan ons huis. Je was er altijd bij en daar ben ik je dankbaar voor. Ook als het je zwaar viel om te helpen zat je erbij op de kruk voor "morele" steun en advies als ik het niet meer wist. Op de foto ook de betreffende kruk. Wat was het een fijn punt toen jij kwam sleutelen en ik op de kruk ging toekijken om jou te helpen als het moeilijk werd. Op dat punt voelde ik mij opgegroeid, klaar voor de wereld om ook mijn steentje bij te dragen.

Het samenwerken werden we steeds beter in. Ik weet mijn baantje nog als kermischauffeur en jij op een gegeven moment werd ingevlogen om ook te rijden, op de foto de auto waar jij nog op gestuurd hebt, de Jet Bob, altijd met roze overhemd en een sigaar. Dat hoorde zo bij de kermis en wat was je blij dat we een echte kermisman tegen kwamen met dezelfde sigaren. Ook dat waren momenten waarop ik mij opgegroeid en klaar voor de wereld voelde. We werden gelijke in functioneren zonder af te doen aan de vader zoon relatie.
Ons samenwerken werd op een gegeven moment nog als bijzonder en speciaal benoemd door een van de buren toen we samen onder mijn Audi lagen. Ook een hobby die we samen mochten delen. Beide een Audi 100. Jij de luxe 5 cilinder automaat met diverse opties. Ik de basisuitvoering met veel minder onderdelen die stuk konden gaan, zoals ik het dan maar verkocht. Met fijne en speelse discussies als gevolg.

Ook motorrijden werd onze gezamenlijke grensverleggende passie. Op jacht naar worsten voor mijn verjaardag. Beginnend bij de duitse curryworst tot een saucisse de toulouse uit frankrijk een jaar later. Jij op de BMW chopper, ik op de Gouden vleugel. Beide dik tevreden en gezegend met wat we hebben.
De inmiddels algemeen bekende vikingsnor was speciaal gekweekt voor op de motor, maanden knippen en proberen om de haren te laten wapperen in de wind…. en het is je gelukt. We twijfelen nog steeds of iemand het ooit gezien heeft, maar dat maakte nooit uit, jij was er groots mee en we hebben er lol over gehad.

Het samen barbequen moet ook even genoemd. Van worstjes in bier gemarineerd tot zalmzijdes, pulled pork, rosbief en spiesbraten. Op een gegeven moment zaten we in de kou en wind in het motorschuurtje met een fles whiskey naast de bbq, verschrikkelijk koud een maar weinigen zullen het ooit begrijpen, maar wij vonden het prachtig.
Hieraan gelijk, op de kou na, en zelfs al langer een traditie, het visbakken bij ome Kor, zaterdag hebben we er nog een voor je gebakken en gedronken.

Sinterklaas elk jaar groots gevierd, met lol en stress vooraf, en een groot feest op de avond zelf. Dit zal nu altijd anders zijn. Een paar sfeerimpressies met de kleinkinderen van de afgelopen 3 jaar.

Maar de beste dagen die wij mochten delen waren toch zeker de oudejaarsdagen. Oliebollen bakken in de schuur en jij met een sigaar. En oliebollen moesten zwemmen, daarvoor hadden we toch echt bier nodig. Een traditie van ik denk al bijna 25 jaar van ons samen. Ik heb er van genoten en ga deze zeker voortzetten.

En even belangrijk in je leven waren je schoondochter en kleinkinderen. Je vrolijkheid, je grapjes, je zorgzaamheid en extra handen waar nodig. Kijken bij Levinia met paardrijden, je liefdevolle contact met Fianna. Het stoeien met Simeon of bij een vuurtje genieten van elkaar.
Hierbij ook een foto van de kraamvisite bij je schoondochter, gelukkig mocht ik ook mee. Wie weet hoe het anders gelopen was...

Tot slot, velen vragen hoe ze kunnen helpen en of ze iets kunnen doen. Dat kan:

Er zijn twee data's waarop ik in ieder geval hulp nodig ga hebben.
25 augustus, motorrijders die met me op zoek gaan naar worsten.
31 december, oliebollenbakkers en bierdrinkers. Dat wordt een moeilijke dag.
Denk niet dat het een ander wel doet. Ik heb jullie allemaal nodig.

Bedankt pa, voor je wijsheid, je opvoeding, je liefde en de gezelligheid! Het was me een waar genoegen!

Rust zacht, je bent Thuis. 

Lieve Petra, Tim, Joëlle & kleinkinderen,

Wij wensen jullie heel veel sterkte! Weet dat wij aan jullie denken en er voor jullie willen zijn in dit plotselinge verlies.

Lieve Chris ondanks dat ik je niet heel goed kende weet ik dat je een geweldige vader was voor Tim. Ik zag dat in de manier hoe jullie van elkaar genoten als jullie samen waren. ik weet dat je een top opa was aan de manier hoe de kleinkinderen altijd over je spraken. En als ik je ontmoette bij een toevallig ontmoeting bij Joëlle en Tim was het altijd met een grapje en een helpende hand.. het ga je goed bij je hemelse vader! 

Op de uitvaart van Chris mocht ik wat vertellen over zijn tijd bij het koor waar Chris zong. Dit is de tekst:

Als voorzitter van gospelkoor Soul2Soul wil ik graag iets over een kant van Chris vertellen die jullie mogelijk niet van hem kennen.

Het koor betekende veel voor Chris, maar Chris betekende ook heel veel voor het koor.

Treffend dat hier in de Dorpskerk zijn afscheid is: dit is waar we ook door de corona-maatregelen in september en oktober gerepeteerd hebben omdat we een grotere ruimte nodig hadden.

Chris was 4 jaar lid van het koor, maar het voelt als veel langer. Hij vertelde mij toen hij kwam dat hij eigenlijk een einzelgänger was en dat hij, omdat hij last had van depressiviteit, het niet zo had op groepen mensen. Maar hij wilde daar wat aan doen en vond aansluiten bij een koor wel een mooie manier om dat te proberen.

Een gospelkoor heeft drie partijen: Sopraan, alt en tenor. De laatste is meestal de mannenpartij. Dus Chris begon als vanzelfsprekend als tenor. In de loop van de tijd bleek dat veel tenor zangpartijen eigenlijk net iets te hoog waren voor hem. Wij waren daarom bang dat dat voor Chris een reden zou kunnen zijn om te vertrekken. Daarom hebben we op een gegeven moment besloten om speciaal voor hem een baspartij op te zetten. En daar was hij helemaal op zijn plek. Hij had een prachtige volle donkere stem die een mooie onderlaag vormde voor de andere partijen.

Chris was er bijna altijd. Daarom hebben we hem gevraagd of hij de aanwezigheid van de leden bij wilde houden. Daarbij maakte hij vaak het grapje: Je was er vorige week niet, maar voor een kleine bijdrage kan ik je als aanwezig noteren.
Chris vond het zingen op de repetities heerlijk, maar optreden vond hij doodeng. Maar hij deed het wél. Ook daar was hij bijna altijd bij.

Hij ontpopte zich van iemand op de achtergrond naar de man van de gevatte opmerkingen.

Chris was lid van de technische commissie. Die zorgt er voor dat voor de repetities en de optredens geluidsapparatuur wordt neergezet en aangesloten en na afloop weer wordt opgeruimd.

Hij stuurde verjaarskaarten aan koorleden, ikzelf en ook anderen kregen ook soms tussendoor een leuke kaart of een bemoedigend bericht.

Onze nieuwe dirigent zei dat hij zich door Chris heel gauw op zijn gemak voelde bij het koor.

Wat heel bijzonder was, zeker als je weet dat Chris moeite had om zich in groepen te manifesteren, Chris heeft de “Soul2Soul award voor aanstormend talent” bedacht. Ieder jaar koos hij zelf drie leden uit die voor de prijs in aanmerking kwamen. Eerst kreeg je een bericht thuis als je genomineerd was voor de prijs.
Op de repetitie-avond zelf hield hij een toespraak, jawel, Chris hield een toespraak, met een mooi verhaal : het “juryrapport” over het hoe en waarom van de toekenning aan dat lid. En Chris was ook echt een goed waarnemer. Hem vielen dingen op waarvan je achteraf dacht: “ja, nu je het zegt!”.

Bij de prijs hoorde een door hemzelf ontworpen en gemaakt beeldje van een muzieksleutel. En deze werd dan plechtig overhandigd aan het koorlid. Al vier jaar, het werd echt een traditie. Als koorlid zat je echt te hopen dat jij ook een keer in de prijzen zou vallen. Ik heb er ook een mogen ontvangen.

Achteraf blijkt dat op de laatste repetitie half oktober vóór de coronastop dit ook zijn laatste “optreden” was …………………………….

Chris, ik zal je heel erg missen ……….. het koor zal je heel erg missen!

Rick van Caubergh 

Dag beste Chris.
We gaan je missen man.
We denken met een glimlach en veel waardering aan je terug.
Petra, Tim, Joelle en de kinderen; veel kracht in deze moeilijke tijd, blijf dicht bij elkaar.
Warme groeten, Marius. 

Lieve Petra, kinderen en, kleinkinderen en familie.
Wij wensen jullie heel veel kracht, liefde en Gods zegen toe, in deze moeilijke tijd. 

Beste familie. Chris was één van de heren bij S2S. Als dame mocht ik bij het mannen team. Daar voelde ik me fijn, mede door de rustige, gemoedelijke aanwezigheid van Chris.
Later hebben we ook nog Gregoriaans gezongen in lisse. Chris vond dat Gregoriaans zingen een erg mooie, mystieke ervaring.
Ontzettend jammer dat we hem moeten missen. Sterkte en steun op afstand
Ik gedenk hem in vrede.
Mieke van den Dool 

Beste Petra,Tim Joëlle en kleinkinderen
Gecondoleerd en veel sterkte voor de komende tijd .
Margreet,van Kersenhof.2 

Beste Petra, Tim, Joëlle en kleinkinderen,

Gecondoleerd met dit grote verlies.
Ik herinner mij hem als een liefdevolle broer voor Marja en de gezellige kletspraatjes over het timmermanschap. Ik wens jullie heel veel sterkte. 

Beste Petra,Tim Joelle en kinderen.
Gecondoleerd en heel veel sterkte in deze verdrietige tijd.
Een familieman die vele mooie herinneringen achter laat voor diegene die hij lief had en die hem kende. 

Het ongeloof en de schok was enorm toen ik het droeve nieuws hoorde. Ik ben blij dat ik van de familie de mogelijkheid kreeg om te spreken tijdens de dienst. Onderstaand stukje heb ik voorgedragen:

Een paar jaar terug kwam Chris aan lopen bij de houtwerkplaats in de Jojo, hier een paar 100 meter verderop. Voor de Sassemers onder ons, de oude Hoogvliet supermarkt op het hortusplein. Het leek hem wel wat en sindsdien kwam hij twee, en later drie keer per week bij mij op de houtwerkplaats. Ondanks dat het leven hem regelmatig zwaar viel, bleef hij trouw komen, afspraak is afspraak. Dat is een bijzondere eigenschap, niet voor iedereen weggelegd. Het maakte mij duidelijk dat ik met een doorzetter te maken had. Iemand die, ondanks tegenslag bleef proberen uit de situatie te komen.

Bij ons op de werkplaats voelde hij zich thuis en kon hij zijn kennis en kunde laten spreken, op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo. Zelden heb ik iemand gezien die zo gedetailleerd en systematisch kon werken. Zijn eerste project was; zijn eigen motor uit verschillende soorten fineer te snijden en tot een mozaïek te verlijmen, een monnikenwerk in mijn ogen maar het lukte hem wel. Het resultaat is voor iedereen te zien op de kaart.
Ondertussen hielp hij ook anderen met hun projecten en maakte contacten hier en daar, vooral tijdens de rookpauzes, met zijn vakkundige adviezen, gezellige praatjes maar ook door samen te praten over hoe je je echt voelt. De verslagenheid binnen onze club is dan ook erg groot. Er werd heel veel heen en weer ge appt.

Ik wil één appje er even uit halen; tijdens één van die gesprekken die hij had, in dit geval met Lisa, vertelde hij dat hij “al dik 10 jaar bij de GGZ liep voor oa depressie en daarvoor allerlei behandelingen had geprobeerd. Maar dat hij door het werken in de jojo en het contact met alle mensen daar, eindelijk het idee had dat hij iets had gevonden wat voor hem echt werkte. Dat doet ons ook weer beseffen wat we samen voor elkaar kunnen betekenen. Ik ben blij dat hij nog heeft mogen meemaken dat hij zich beter voelde. ❤”

De laatste maanden zag ik hem opveren, levenslustiger en positiever worden. Hij had het gevoel veel meer aan te kunnen en dat zijn oude zelf weer terug aan het komen was. Waar hij eerst met zijn auto of motor kwam, werd dat vervolgens de fiets op het laatst kwam hij lopend. De energie kwam terug.

In het begin was hij snorloos en toen hij besloot een biker snor te laten staan kwamen we er met zijn allen achter dat het hem eigenlijk best goed stond maar de reden van die snor vond ik nog het mooist. Die wapperde namelijk lekker in de wind tijdens het motorrijden.
Het beeld wat ik hier voor me heb is veelzeggend, dit is waar Chris, met zijn monnikengeduld, tot op het laatst mee bezig was, het is niet af, het is half af. Een beetje als zijn leven, dat was ook nog niet af maar als je dit beeld goed bekijkt zie je dat de bovenste helft tot in de details wel af is.
Het zijn twee mensen die elkaar omhelzen en ik zie de symboliek hier wel in, Chris met zijn familie samen. Zijn meisje, zoals hij Petra noemde, zijn zoon, waar hij het altijd over had en zijn kleinkinderen, die niets fout konden doen.

Ik zag een man die echt het beste uit zichzelf wilde halen, wat niet altijd lukte door zijn depressies maar wat hij altijd bleef proberen. Hij bleef schaven en schuren aan zichzelf en was, tot mijn ongenoegen, niet snel tevreden met het resultaat. Voor mij was het een geweldig mooie man, ik zal hem gaan missen.
Dag Chris. 

Aan de nabestaanden van Chris van der Heide.

Beste mensen gecondoleerd, met het overlijden van Chris.
Het laatste jaar zag ik Chris wekelijks bij mij binnenkomen, en het was iemand die ook echt binnenkwam, een mooie markante man.

Het afgelopen half jaar zag ik steeds meer van hem, hij liet mij echt toe, in wat hem bezig hield.

Samen zochten we ook, naar een wijze waarin hij zichzelf meer mocht laten zien. er was ook nog zoveel meer wat hij wilde geven.

Ondanks onze functionele relatie, was het een man die mij raakte, in zijn kwetsbaarheid en zijn kracht!
Sterke voor allen. 

Aan de nabestaanden van Chris van der Heide.

Gecondoleerd met het overlijden van Chris, wat verdrietig en een schok zo onverwacht's. Ik ken Chris van de JoJo in Sassenheim , een mooi mens, behulpzaam en zeer creatief! Hij schroomde niet om mij te helpen met een houten plantentafeltje, waar ik weer iets nieuws van hem leerde. Chris getalenteerd, wat maakte hij mooie dingen van en uit hout! Heel veel sterkte en vind steun en troost bij elkaar.

Wendy Palm 

Beste Petra, Tim, Joëlle en kleinkinderen,

Gecondoleerd met het verlies van jullie echtgenoot, vader, schoonvader en Opa. Ook ik heb Chris ervaren als een mooi en bijzonder mens. Ik heb hem enkele jaren geleden leren kennen bij het visbakken bij Kor in Wageningen. Het was altijd fijn als hij erbij was. Ik ga hem zeker missen.
Ik wens jullie erg veel sterkte.
John Damink. 

Lieve Petra, Tim, Joëlle en kleinkinderen,

Wat een enorme schok en wat een verlies.
We hadden geen betere buurman kunnen wensen, we zullen je enorm missen.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Leander, Imre en Petra 

Lieve Petra, Tim en de rest van de fam.

Een dierbaar iemand, zo plotseling kwijt.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe de komende tijd.

Rianne 

Lieve Petra en gezin,

Met het verdriet van het plotselinge heengaan bidden wij voor Gods troost en mogen jullie weten dat zijn laatste adem hier op aarde zijn eerste adem bij de Heer is, lieve groetjes van ons allemaal.

Evelien, Jos en gezin. 

Beste familie van Chris,

Wat een verdrietig bericht dat Chris is heengegaan. Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst met het verlies van deze bijzondere man.

Ik ken Chris van Soul2Soul. Dankzij hem kwam er een echte baspartij in het koor. Maar bovenal zal ik hem herinneren als een hele aardige man, met veel interesse in de mensen om hem heen, behulpzaam in onder andere de technische commissie en die met zijn grappige opmerkingen tijdens de koorrepetitie altijd wist bij te dragen aan een leuke sfeer. Ik ga je missen Chris!

Groet,
Arjen Muilwijk
Soul2Soul 

Lieve Petra, Tim en Joëlle,
Wat een schok toen we de kaart met het bericht van het overlijden van Chris ontvingen.
Als dat al voor ons geldt, hoe te meer voor jullie.
Wat een verlies en leegte zal dit voor jullie betekenen.
We hebben veel met elkaar meegemaakt, denken zeker nog aan de mooie vakantie in de Jura en je schilders kwaliteiten op de Binnenweg. Dus prachtige herinneringen aan een mooi, zachtmoedig en liefdevol mens.
Jammer dat we elkaar niet mogen ontmoeten, maar we zullen de livestream a.s. maandag met jullie volgen.
We wensen jullie Gods zegen, kracht en aanwezigheid toe in deze moeilijke tijd.
Hartelijke groet,
Theo en Marja de Zwart 

Ha Chris. Wat jammer dat je bent gegaan. Je bent een onwijze lieverd, we gaan je allemaal missen. Dag toffe peer! Ik wens jouw geliefden veel sterkte.