Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Dat je oud-collega Jelte en zijn vrouw Gretha jou niet vergeten, blijkt wel weer uit het feit dat ze ze je weer hebben bedacht met een mooi kerststuk. Ma en ik waren er erg door ontroerd, omdat ze na zoveel jaren nog altijd op liefdevolle manier aan jou denken en dit laten merken door jou te verrassen met dit aandenken.
Natuurlijk zijn er ook nog altijd andere mensen die jou af en toe nog bloemen of iets anders komen brengen, maar het komt misschien ook door de grote afstand die er tussen Deventer en Meppel bestaat dat het voor ma en mij daarom zo speciaal is.
Vandaag is een bijzondere dag, omdat je wel weet wat ik bedoel. Het zou eigenlijk feestelijk moeten zijn maar ook hier is de afstand bepalend.
We zijn al weer druk met toneel bezig. Er zijn momenten dat we jou daar ook missen. Ik denk dan aan de momenten dat jij vaak aan het eind van de avond nog even binnenviel bij de oude kantine waar we toen nog oefenden. Nazitten was dan extra gezellig even.
Komende tijd weer druk met de organisatie van toneelzaken. Je weet nog wel van de bekende toneelspanning. Ma kent haar rol al uitstekend moet ik zeggen.
Dag mijn lieve jongen. Ik zou je zoveel willen vertellen, maar kan het hier niet zeggen.Privacy is een woord dat erg in is tegenwoordig en hier ook van toepassing, maar jij snapt me vast.
Liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Zo ben ik een maand lang niet hier, dan zo een dag later weer. In dit geval heeft dit te maken met het feit dat ma en ik een erg fijn telefoongesprek hebben gevoerd met Mustafa. Waar we allemaal over hebben gesproken houden we in dit geval voor onszelf, maar dat begrijp je, Het zou ook te veel worden, omdat heel veel dingen ter sprake is geweest. De aanleiding voor het gesprek was niet het onderstaand verhaal, maar een document over dialecten. Voor ma en mij was het telefoongesprek een enorme verrassing.
Knuffel en kus van ma 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Buiten is het heel vervelend weer. Veel regen en het blad begint steeds meer af te vallen. Je wordt van dit soort weer niet echt vrolijk, maar het is wel een reden om snel even met de laptop op schoot te gaan zitten. Als ik eerlijk ben, is dit wel een smoes, want na het schrijven van deze opmerking realiseer ik me echt wel dat ik heel vaak met mijn laptop op schoot zit en het gebruik van de laptop bepaald niet afhankelijk is van het weer. Als het mooi weer is, zit ik ermee buiten in de tuin. Ik lees dit verhaaltje nu even voor aan ma en ze zegt ogenblikkelijk: "Mijn laptop en ik!" Klopt helemaal.
In de tuin en op andere plaatsen in of rondom huis heb ik overal internetverbinding. Wifi wordt het genoemd en ik realiseer me dat dat tijdens jouw leven een kreet was die niet zo massaal werd genoemd, als het al wel werd gebruikt.
Ik heb het al vaker gezegd Maurice. Er is zoveel veranderd op gebied van elektronica. Jij hebt nooit een laptop gehad. Je oude pc staat nog altijd bij mij op mijn kamer en draait nog op een verouderd systeem van Windows.Heel af en toe gebruik ik die nog wel eens even als het gaat om cd-gebruik, omdat die niet op mijn laptop zit.
Ma leest me nu net een leuke tegelspreuk voor vanaf haar tablet. Je zult je ook wel afvragen wat een tablet is, schiet nu door mijn hoofd. Facebook zegt je ook niets. Je zou het er zelf heel druk mee hebben gehad, omdat het toen nog MSN was waar je het in die tijd druk mee had. De tijd schrijdt voort Maurice. Wat heb ik het hier eerder vaak gehad over het begrip "tijd". Dat had meestal meer te maken met herinneringen aan jou.
Lieve jongen, er schieten me nog zoveel andere dingen te binnen en ma leest nu zoveel andere grappige dingen voor van haar tablet. Ik weet zeker dat jij dat ook leuk zou vinden en erom moest lachen.

Liefs en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Was ik al erg ontroerd vandaag, dan word ik het nu nog meer. Ik lees nu pas het bericht dat je vriend van vroeger op school, Mustafa dus, een voor ma en mij een echt ontroerend bericht aan jou heeft geschreven. Als ouders doet ons een dergelijk bericht zoveel. Oude herinneringen komen nu ook weer boven bij het horen noemen van je "beroemde kauwgompotje". Nog mooier is te lezen dat Mustafa mei/juni te horen krijgt dat zich een collega van jou kan noemen.Bij Mustafa denk ik gelijk ook weer aan je begrafenis waar hij een heel groot bloemstuk met zich meedroeg om naar jouw graf te brengen vanuit het gebouw van waaruit je werd begraven. Ondanks de warmte van toen, wilde hij geen aflossing van de wacht. Hij was toen een knul van 12 of 13 jaar denk ik. Gelukkig hebben ma en ik hem enkele jaren geleden weer persoonlijk ontmoet toen hij bij ons op bezoek is geweest. Daarom doet het ma en mij ook zo goed te lezen dat hij eindelijk zal halen wat hij heeft nagestreefd. En dat hij jou weer aanhaalt als zijn grote voorbeeld voelt zo goed mijn lieve jongen. Voor ons de bevestiging dat je hart had voor je leerlingen waarop je blijkbaar veel invloed hebt gehad door het goede voorbeeld te geven. Je leven is op dat punt gelukkig niets voor niets geweest.
Ik zei al dat het vandaag een ontroerende dag was voor ma en mij, omdat we onze achterbuurman Albert naar zijn laatste rustplaats hebben begeleid. Als het kan en nodig is, moetje hem "daarboven"ook maar wat "wegwijs" maken. Dat zul je vast wel doen als ik uitga van wat Mustafa net over jou heeft geschreven. Het is voor de achterbuurvrouw en haar kinderen een zware tijd geweest zoals je begrijpt. Gelukkig hebben Albert en ik de laatste jaren een goede band opgebouwd en kon ik vandaag voor hem een afscheidsrede houden, omdat ik aardig op de hoogte was van zijn gevoelens. Meer dan twee jaar heeft hij geleden aan en door die rotziekte.
Ma en ik zitten de hele middag al een beetje te filosoferen over de dood en wat erbij komt te kijken.
Natuurlijk kwam jij in dit verband ook ter sprake. Ook de vraag die Mustafa ook weer noemde: waarom, waarom??? Die vraag zal ons gehele leven bij ons blijven lieve jongen. Nadat we thuis waren van de crematie zijn we daarna met eigen auto weer naar Meppel gegaan om de herfstbladeren weer te verwijderen. Het is op de begraafplaats wat somber door het vallend blad en soms regenbuien. Maar je moeder zorgt ervoor dat op jouw "plekje" de bloemen zoveel mogelijk blijven bloeien. Dat is haar wel toevertrouwd. Dat kun je hier nu ook thuis zien. Ze maakt de prachtigste (herfst)bloemstukken.
Ik hoop dat je mijn gevoelens van dit moment een beetje aan kunt voelen.
Liefs, kus en knuffel voor je van ma.
Dag mijn lieve jongen.
Vandaag mis ik je gewoon wat erger, maar dat je snap je vast. 

Dag lieve Maurice,

Wat gaat de tijd toch snel. Vandaag kwam ik in Lochem een oud docent Engels tegen die volgend jaar bij het Staring met pensioen gaat. We hebben het over van alles en nog wat gehad. Zo kwam de vraag, wanneer ben je klaar met de studie?

Nou Maurice, de vlag kan uit als het volgend jaar mei/juni is, want dan ben ik officieel meester! Iemand die het beste voor elk kind heeft, zoals jij dat voor iedereen hebt gehad.

Je kauwgompotje is nog niet nodig, want dat wordt niet veel gebruikt, maar mocht ik ooit iets tegen kauwgom willen doen, dan zal ik jouw trucje zeker inzetten.

Lieve Maurice, waarom, waarom waarom... iets dat wij nooit zullen komen te weten ...

Rust zacht!
Liefs Mustafa
(V1B) 

Dag mijn lieve jongen,

De vorige keer miste ik de 21ste van de maand maar vandaag niet hoor. Buiten is het heel naar weer. Veel regen, terwijl het bijna de hele week prachtig weer is geweest. Vanmiddag moet "onze club"weer aan de bak, maar hopelijk zal het weer hier niet te veel invloed hebben. Afwachten maar dus. Op je school in Lochem hadden ze afgelopen week al herfstvakantie en hier is dat de komende week. Hopelijk verandert het weer dan weer een beetje. Je vriendin uit Borculo zit druk in de politiek en is weer herkozen voor de komende periode. Wat zou je trots op haar zijn geweest Maurice. Dat weet ik wel zeker. Ma komt net thuis van een bezoek aan jou. Zij zorgt ervoor dat alles bij jou er netjes uit blijft zien ondanks alle bladeren die nu van de bomen vallen. Herfst kan zo mooi zijn in de dan kleurrijke natuur, maar als het regent, is alles zo vies en triest. Hopelijk schijnt de zon snel wat weer. Letterlijk dus. Figuurlijk...???
Liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is vandaag niet de 21ste, maar de 24ste. Dat is de verjaardag van mijn moeder die vandaag 99 jaar zou zijn geworden. Zoals je uit het vorig berichtje kunt concluderen verschilden mijn ouders maar tien dagen in leeftijd.
Dat ik je op je 21ste niet heb geschreven heeft te maken met het het feit dat ik die dag met de trein naar Oss ben geweest en daar een fijne dag heb gehad met Margaret, jouw tante.Ik heb aan haar toen nog verteld dat we die dag ook vast weer een telefoontje uit Borculo zouden krijgen, omdat we dat elke 21ste van de maand krijgen. Toen ik 's avonds thuiskwam, vroeg ik aan ma of er al telefoontje was geweest en voor het eerst geen telefoontje maar een berichtje dat ze niet in staat was te bellen, omdat haar stem haar in de steek liet. Maar ook dat berichtje deed ons al goed. Al was de reden ervan minder leuk. Omdat ik zo laat thuis was, heb ik je geen berichtje meer gestuurd die dag en doe ik het daarom op deze ook wel voor mij speciale dag.
Natuurlijk denk ik ook nog vaak aan mijn moeder over wie we het afgelopen donderdag in Oss ook nog hebben gehad. Natuurlijk kwamen jij en Jan ook ter sprake. Als er een "boven"bestaat, zul je vast wel goede maatjes met hem zijn geworden en zullen jullie vast wel veel plezier hebben samen. Ik ga hierbij natuurlijk uit van mijn eigen belevingswereld waarin jullie een belangrijke rol vervullen.
Natuurlijk speelt mijn moeder daarin ook een belangrijke rol.Ik besef bij het zelf ouder worden wat zij voor ons kinderen heeft gedaan en betekend. Ga daar maar niet op in hier.
Vandaag is het prachtig weer en kunnen we bij Fokke nog lekker even buiten zitten.
Heel dikke knuffel en kus van ma.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen.

Vandaag is het 14 september. Het is de verjaardag van mijn vader. Ik realiseer me dat hij 99 jaar zou zijn geworden. Hij werd slechts 42 jaar en dus hij al langer overleden dan hij heeft geleefd. Ik weet nog dat ik toen zelf 14 was en dat de mensen zeiden hoe erg het was en helemaal bij zo'n jonge man. Als jongen van 14 voelde ik dat toen heel anders. Nu ik er weer over nadenk, weet ik dat jij nu ook 42 jaar zou zijn geweest als je nog geleefd had. Voor mij zou het nu ook nog jong zijn geweest zoals de mensen toen zeiden.
Dit wilde ik gewoon even aan je kwijt Maurice. Het speelt de hele middag al door mijn hoofd.
En ben jij een soort klankbord voor me. Ik vind het nog altijd jammer dat mijn vader zijn kleinkinderen nooit heeft gekend en ik vind het ook heel jammer dat jij en je broer deze opa nooit gekend hebben. Hij was voor mij een geweldige vader aan wie ik nog altijd met liefde en respect terugdenk. Net als aan jou natuurlijk.
Mocht je hem "daarboven"hebben leren kennen, dan begrijp je vast wat ik bedoel en dan weet ik ook wel dat jullie samen hebben gelachen.
Liefs en kus van ma. 

Dag Maurice,

Waarom weet ik niet, maar ik las nog weer even over wat ik allemaal gezegd had hiervoor. Zo lees ik tot mijn verbazing dat ik heb geschreven: zware band in plaats van zwarte band.
Omdat ik weet hoe belangrijk deze band en sport voor jou waren, corrigeer ik het maar op deze manier. Kan het je goedkeuring wegdragen? Vast wel.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al weer een 21ste. Ik zie nu ook dat het al weer een maand geleden is dat ik hier iets aan je heb geschreven. Je weet dat dit niet betekent dat we niet aan je denken, maar om alles te vertellen hier zou niet goed zijn. We hebben het zeker ook druk met andere dingen. Ma en ik proberen te genieten van de activiteiten die ze bij onze voetbalclub ontplooien. In dit geval gaat het weer om de training en de voetbalwedstrijden van het eerste team die aan de competitie voorafgaan. Afgelopen zaterdag gingen we daarvoor zelfs al naar Den Bosch. We gaan dan met de supportersbus mee. Ik weet natuurlijk dat jijzelf weinig of niets met voetbal had, maar ma en ik weten dat je ons dit plezier graag gunt. Ik vraag me wel eens af hoe het kan dat jij niets met voetbal had, omdat ma en ik er wel gek op zijn. Jouw zware band vond je veel leuker en mooier dan het voetballen. Daar stopte jij je vrije tijd veel liever in. Samen met je twee andere vrienden en niet te vergeten je vriendin.
Theo, de vader van Marjan, is overleden Maurice. Ik hoop dat je hem hebt kunnen "begroeten". Natuurlijk weet ik ook niet hoe ik me dit moet voorstellen, maar het geeft me wat "houvast" met betrekking tot jou. Deze vorm van "houvast" geeft me ook de kracht om jou te berichten over dingen die met jou of ons te maken hebben. Er is wel eens iemand geweest die me vroeg of ik geloofde dat jij dit ook werkelijk zou lezen. Je snapt dat ik hier natuurlijk geen antwoord op kan geven, maar het is voor mij in ieder geval een manier om mezelf het gevoel te geven dat je nog altijd bij me bent, dat je er nog steeds bijhoort en het mij die "houvast"geeft die ik graag wil zodat ik je niet "kwijt" ben. Morgen wordt Theo gecremeerd. Het was voor ons altijd een heel aardige man en ik weet dat jij hem als mens ook altijd aardig vond en hem hebt gerespecteerd. Als hij "daar" bij jou komt of is, vang hem daar maar op. Dat zal Marjan zeker erg waarderen.
Ik ga nu met ma even naar jou toe in Meppel. Het water voor de bloemen verversen en alles weer wat netjes maken. Je weet dat ma dit graag voor je doet en het haar enige manier is om nog zoveel mogelijk voor je te betekenen.
Liefs, knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste en dus even klein berichtje hier plaatsen, dacht ik bij mezelf. Ik had wat opmerkingen willen maken over verschillende dingen die te maken hebben met de gezondheid van mensen, maar ik werd ontzettend geraakt door het het berichtje van Robbert dat hij aan jou schreef. Natuurlijk denk je als ouders ook: "Waarom worden mooie bloemen het eerst geplukt?" Je weet dat de "waaromvraag" in mijn leven nog altijd de belangrijkste vraag is en dat vooral in betrekking tot jou. Natuurlijk weet ik wel dat er meerdere mensen mij kennen als de man met zijn "wie, wat, welke, waarom, hoe en waardoor"-vragen. Dat heeft vooral te maken met het vak dat we uitvoerden, maar ook best wel vanwege belangstelling voor personen of zaken. Maar in dit geval zal de "waarom-vraag" mij mijn hele leven achtervolgen.
Dit werd versterkt bij het lezen van het bericht van Robbert. Herinneringen die al weer een beetje vervaagd waren, komen opeens weer boven. Ik kijk nu even stilletjes naar de softbalknuppel die ma hier in de kamer heeft neergezet. Het is niet alleen "Henry" voor veel van je oud-leerlingen, maar zeker ook een symbool voor de liefde die je voor softbal had. Dat deed je graag met je leerlingen op school. Je zwarte band voor judo was voor jou persoonlijk het belangrijkste.
Als ouders is het ontzettend fijn te lezen dat iemand over jou zegt dat je "nog steeds geliefd bent op het Staring College", maar het allermooiste om te lezen voor ma en mij is dat Robbert over jou zegt dat je voor hem "14/15 geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omgeving" was. Ik denk nu vooral aan de leuke gesprekken die we samen wel eens voerden over de manier waarop je het leraarschap kon invullen. Dat jouw manier goed heeft uitgewerkt, blijkt wel uit het geweldige compliment dat Robbert je heeft gegeven. Natuurlijk besef ik dat woorden als van hem bij ons veel zwaarder zullen wegen dan in andere situaties en bij andere mensen, maar het maakt onze dag weer helemaal goed.
Ik had niet gedacht dat mijn berichtje van vandaag deze wending zou krijgen.
Knuffel en kus van ma. 

Dag Maurice,

Alweer zoveel jaren geleden dat ik op die middag het fatale nieuws te horen kreeg. Het was een ongeluk, een ongelukkig ongeval, een tragisch gebeurtenis. Deze week werd ik weer herinnerd door de tragische gebeurtenis van een speler van ajax ( die in 2004 amper 7 jaar oud was), hoe oneerlijk het leven kan zijn. Waarom juist die lieve, jonge, barmhartige, leuke mensen worden weggegerukt uit het leven is niet te begrijpen en niet te verklaren. Ik had je graag nu 13 jaar laten nog even de hand geschud, oude herinneringen opgehaald over de softbal avonturen, werkweken en zoveel meer. Ik, getrouwd inmiddels woonachtig in Loosdrecht, jij misschien ook wel getrouwd, nog steeds geliefd op het Staring College en net als 14/15 jaar geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omstreken. Ik heb bewondering voor je vader die je bijna elke dag nog update over de laatste nieuwtjes. Ik weet zeker dat je er iets van mee krijgt.
Rust zacht

Gr Robbert 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu zaterdagavond en ik kijk weer even hier. Ik heb intussen gemerkt dat jouw naam ook op Facebook de ronde heeft gedaan. Ik heb het al vaker tegen je gezegd dat er op het gebied van de sociale media heel veel is veranderd. Ik denk dat het begrip "social media" niet eens genoemd werd toen jij er nog was. Van Facebook had niemand nog gehoord, maar het was fijn te horen dat jouw naam daar op positieve manier werd genoemd en ook de daarbij behorende reacties van mensen die jou allemaal op hun eigen wijze hebben meegemaakt.
Van Jouk en Trees kregen we ook een kaart met de tekst die hieronder staat. Toen ik dat las, was het ineens weer heel herkenbaar. Deze zinnetjes geven de kern van onze gevoelens als ouders op de juiste wijze aan.
Ik geef je van ma een dikke knuffel en kus.
Dag Maurice. 

Rouwen is alsof je
twee levens leidt.
In het ene doe je alsof
alles okee is
en in het andere
schreeuwt je hart in
stilte van de pijn.

In gedachten bij jullie. 

Dag mijn lieve jongen,

Tussen de visites door schrijf ik je hier even een berichtje. We hadden vandaag weer veel bezoek die hier zijn geweest, maar ook bij jou hebben ze bloemen gebracht en cadeautjes gebracht. We krijgen vanavond ook nog bezoek en het was fijn om over jou ook nog verhalen te horen.
Knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Even hier kijken voor de dag van morgen. Ik weet dat je school in Lochem al vakantie heeft, omdat Midden-Nederland als eerste aan de beurt is dit jaar.Ik werd hevig ontroerd door de beide berichtjes die hieronder staan. Herinneringen komen dan weer boven bij het lezen hiervan. Echt fijn dat mensen je niet vergeten. "Angels"zal zeker voor altijd bij veel mensen met jou verbonden zijn. En als Wilma opeens weer spreekt over de reisjes die je organiseerde, komen ook weer herinneringen boven. Wat haalde je je veel werk en ellende op je nek door zelf busbedrijven te regelen om leerlingen zo goedkoop mogelijk te kunnen laten reizen.Dat je dat niet bij iedereen in dank werd afgenomen, ontdekte je later. Geen oude koeien meer uit de sloot halen, zul je nu wel denken.
Morgen word je 42 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Voor ons zul je altijd 28 blijven. Veel oud-leerlingen van je hebben deze leeftijd nu ook al bereikt.
Het was fijn om van je oud-leerling te horen hoe ze zich herinnert hoe jij op jouw eigen manier door de gangen van de school liep.
Ik zie je nog vaak "wegrijden" op je motor richting Lochem op de morgen van 21 mei 2004. Waarom, waarom, waarom???
Die vraag zal ik mezelf altijd blijven stellen. Het enige zekere is dat ik nooit antwoord zal krijgen op deze vraag.
Dag mijn lieve jongen. Tot morgen.
Kus en knuffel van ma. 

Vandaag is het 16 jaar geleden dat Herman Brood uit het leven sprong. Ik weet die dag me nog wel te herinneren: we zaten in de bus naar huis vanuit volgens mij Hellendoorn. De KIPTRIP: een dagje pretpark met ontzettend veel leerlingen, onder aanvoering van jou.
De dag erna, 12 juli, was jouw verjaardag. Maar helaas vieren we die ook al 13 jaar niet meer zoals we dat zouden willen. Natuurlijk denken ontzettend veel mensen op 12 juli aan jou en aan je ouders en broer. Dat "denken aan" stopt NOOIT!

Eigenlijk is het al vakantie, maar ik ben nog wat op school aan het werk en als ik over mijn schouder kijk, hangt daar de tekst van Angels op een groot bord, blauw met gouden letters en onderaan foto's van jou met o.a. Jan. Hoe zou het er nu allemaal uit gezien hebben hier als die ene dag in mei niet het noodlot zou hebben toegeslagen...
Always and forever in our hearts... 

Dag meneer Kip,

Ik heb het boek van Francien gekregen van mijn moeder, omdat ik heel benieuwd was wat ze heeft geschreven over 'mijn oude school',
'kippevel' toen ik wat stukjes over jou las ;)
Wat een indruk maakte jou overlijden op mij en ik vergeet nooit meer hoe je door de gang van de school liep..
Als Robbie op de radio komt met Angels groet ik je toch weer even :)
Liefs. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Al weer een maand verder. Het is prachtig mooi weer en ik zit weer lekker in de tuin met de laptop op schoot. Op Facebook, waarvan jij geen weet hebt gehad, lazen we dat Cisca was geslaagd en de je kleine "meid" Esther haar propedeuse Engels aan Windesheim heeft gehaald. Wat zul je dit laatste leuk vinden. Ik weet ook zeker dat je Cisca ook van harte had gegund. Helaas heb jij haar niet meer persoonlijk meegemaakt, maar over jou heeft ze zeker veel gehoord en wij hebben allemaal het gevoel dat jullie elkaar gewoon goed gekend hebben. Wat kan het toch vreemd lopen allemaal.
Vandaag zullen we bovenstaande nog wel bespreken via de telefoon. Want op dat gebied verzaakt je lieve vriendin nooit.
Ik geef je dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het een zeer warme zondag.Ik zit hier met de laptop op mijn schoot achter in de tuin. Vandaag zijn we met zijn drieën naar Fokke geweest en we hebben daar ook heerlijk buiten gezeten.We kregen net telefoon van veilige aankomst en dus zijn ma en ik weer gerust. Omdat het zo heet was, hebben we net nog even mooie bloemen gebracht van je oom en daar van de andere bloemen het water ververst. Ook stond er weer een "verrassing"in de vorm van een mooi bloemstukje op je graf. Het was van je collega Jelte en zijn vrouw Gretha uit Deventer. Voor ons erg fijn dat ze jou nog altijd herdenken en je een bloemstukje brengen. En dat na zoveel jaar.
Ik weet zeker dat jij het ook super vindt.
Dat de school in Lochem af en toe nog een rol speelt, bleek vorige week toen we van je vriendin Tineke een mooie kaart kregen met o.a. de mededeling dat zij de tweede correctie moest doen voor het eindexamen Engels van het Staring College.Zij kon het niet laten bij het telefonisch contact dat ze daarbij had om naar jou te vragen. De collega met wie ze sprak kende jou inderdaad en ze hebben het daarbij natuurlijk nog even over jou gehad. Ma en ik waren erg blij met dit kaartje met een mooie foto van haar gezin. Ook viel het woord "Transformers"Dat komt jou natuurlijk wel bekend voor.

Een poosje geleden kreeg ma het volgend berichtje van een goede vriendin. Omdat het zo herkenbaar is, plaats ik het hier.

Geruisloos zweeft de vlinder
Aanwezig in kleuren
Ongrijpbaar, speels en toch dichtbij
Om verder te gaan
Waarheen, waarom
Vlinder,zweef naar het oneindige licht
En dans op de golven
Van de eeuwigheid
Eens zullen we weer bij elkaar zijn.

Liefs, kus en knuffel van ma.